Tymi słowami Antoine'a de Saint-Exupery'ego rozpoczęłam moją ostatnią wydaną książkę, "Zakręty losu". Nie umiałam w inne słowa ubrać wdzięczności przepełniającej moją duszę, wdzieczności, którą czuję w stosunku do moich przyjaciół. Którzy mnie wspierają, motywują i zawsze są przy mnie. I zawsze mogę na nich liczyć. To chyba jedna z większych łask, na jakie możemy trafić w naszym życiu.
A dzisiaj dostałam wspaniały prezent od świetnej babki, którą poznałam na FB i fajnie się nam online'owo rozmawia.
Rysiu, dziękuję:)
I powiedzcie...
Czy w tym cytacie nie ma ukrytej prawdy?
Wspierajmy się. Uśmiechajmy się do siebie. Bo tak naprawdę, gdy zapomnimy jak latać, dobrze mieć koło siebie kogoś, kto nam o tym przypomni...
Bo bez tego... spadniemy... boleśnie uderzając o rzeczywistość samotności, odrzucenia i braku wokół siebie choćby jednej przyjaznej twarzy. A to chyba najgorsze, co może spotkać człowieka.
Bardzo mi się podoba ;))
OdpowiedzUsuńEhh chyba nie jestem dzisiaj w nastroju na pisanie czegoś bardziej ambitnego. A wszystko przez Ciebie. Trzeba się chyba zabrać za recenzję.
mi też się bardzo podoba, wpatruję się w niego i cieszę:)
OdpowiedzUsuńA na recenzję czekam z niecierpliwością sześciolatka:)
Dajesz wiarę, że jak normalnie czytam góra do północy. Tak przy "Zakrętach losu" chodziła spać o 3?? Ilekroć gasiłam światło, to po 5 minutach i tak ją zapalałam... A dzisiaj oczy jak na szpilkach, bo mojemu szesnastolatkowi pielęgniarka zastrzyki przychodziła robić i o ósmej z łóżka ;)
OdpowiedzUsuńwiesz...
OdpowiedzUsuńpowinnam Cię pożałować
powinnam powiedzieć, że należy się wysypiać i dbać o wzrok
powinnam...
powinnam...
powinnam...
a zamiast tego czuję radość:) Bo chyba książka musiała Ci się spodobać, chyba że jesteś masochistką:DDD
Czy mi się podobała? Czy ja wiem... Okaże się w praniu, jak recenzja się napisze... W każdy razie zaintrygowała... A teraz trza czekać do wiosny...
OdpowiedzUsuńto pisz bo ja słabe serce mam;)
OdpowiedzUsuńSwoją drogą dzisiejszej nocy stwierdziłam, że to bardzo dobrze, że nie mam do Ciebie numeru, bo jak nic dostałaś byś pięknego smsa o drugiej nad ranem. Później sama się z siebie nabijałam. No ale cóż... Taka już jestem...
OdpowiedzUsuń