Daniel Silva "Sprawa Rembrandta"

Książkę przeczytałam dzięki uprzejmości wydawnictwa Muza.

Daniel Silva to amerykański pisarz, twórca serii książek o agencie izraelskiego wywiadu i nader skutecznym zabójcy, Gabrielu Allonie. Powieści z tego cyklu powstało już dwanaście, a prawa do ich sfilmowana kupiła wytwórnia Universal Pictures. „Sprawa Rembrandta”, którą miałam okazję przeczytać, dzięki uprzejmości wydawnictwa Muza, jest dziesiątą książką z serii.

Gabriel Allon wraz z ukochaną żoną Chiarą, po tragicznych wydarzeniach w Rosji i starciu z Iwanem Charkowem (o czym mogliśmy przeczytać w poprzedniej powieści, Uciekinier), rezygnuje z awansu na szefa wywiadu izraelskiego i zaszywa się w Kornwalii. Aby wyciszyć się, odciąć od przeszłości i poświęcić ukochanej żonie, która razem z nim cudem uniknęła śmierci z rąk rosyjskiego oligarchy. W tym samym czasie w Paryżu zostaje zamordowany znany konserwator sztuki, z którym Allon studiował i skradziony zostaje sławny obraz Rembrandta, zatytułowany „Portret młodej kobiety”. Za pośrednictwem byłego szefa i mentora Gabriela, Szarona, pewien właściciel galerii, Julian Isherwood, odnajduje na kornwalijskim wybrzeżu Allona i prosi go o pomoc w odzyskaniu skradzionego dzieła sztuki.

Gdy Gabriel i Chiara postanawiają podjąć się tego zadania, nie wiedzą jeszcze, że tym samym uruchamiają wielką międzynarodową akcję, w której brać będą udział wywiady: izraelski, amerykański i brytyjski, a Gabriel z powrotem stanie się mózgiem całej operacji. Trop zaprowadzi ich najpierw do Argentyny, potem do Szwajcarii, a także będą musieli cofnąć się wiele lat wstecz, do wydarzeń z czasów II wojny światowej i „ostatecznego rozwiązania kwestii żydowskiej” przez Niemców.

Powieść porusza wiele ważnych wątków z historii, udział kościoła katolickiego w ucieczkach faszystowskich zbrodniarzy wojennych, bogacenie się niemieckich oficerów na majątkach zagrabionych skazanym na eksterminację Żydom, wreszcie budowanie światowych holdingów właśnie na tych majątkach.

„Sprawa Rembrandta” to fascynująca i wciągająca historia z wątkami sensacyjnymi, szpiegowskimi, kryminalnymi i historycznymi. A jej największym atutem jest oczywiście postać samego Gabriela Allona, który należy do moich ulubionych bohaterów literackich.

Polecam wielbicielom sprawnych historii z szeregiem doskonale pasujących do siebie wątków, z wyrazistymi bohaterami i szybką i wciągającą akcją i splamioną krwią tajemnicą z przeszłości.

A poniżej kilka cytatów, które utwierdzają mnie w mojej miłości do izraelskiego zabójcy, Gabriela Allona:

„Nasz umysł jest jak zbiornik: otwieramy zawór i pamięć wycieka”.¹

„- Gratulacje, Jonas. Dostarczyłeś mi broni, sam stałeś się zakładnikiem. Niezła robota.

- Czy moi ludzie żyją?

- Dwóch na pewno, co do trzeciego nie mam pewności.”²

„Spojrzał na Gabriela z lekkim uśmiechem.

- Myślałem, że nigdy nie zobaczę cię w smokingu.

- Jeżeli powiesz coś więcej...

Chiara uciszyła Gabriela dyskretnym kuksańcem.

- Postaraj się przetrwać ten wieczór, nie grożąc nikomu śmiercią, dobrze?”³

1Str. 277, Sprawa Rembrandta, wydawnictwo Muza, 2012

2Str. 339, Sprawa Rembrandta, wydawnictwa Muza, 2012

3Str. 359, Sprawa Rembrandta, wydawnictwa Muza, 2012